Valpolicella

Valpolicella is een rode wijn die wordt geproduceerd in de regio Veneto, in het noorden van Italië, ten oosten van het Gardameer. Valpolicella heeft sinds 1990 de Denominazione di origine controllata (DOC) status. Het historische productiegebied van Valpolicella ligt in vijf duidelijk te onderscheiden regio's: Sant'Ambrogio di Valpolicella, San Pietro in Cariano, de vallei van Fumane, de vallei van Marano en de vallei van Negrar. Aan deze regio's voegt de DOC nog Valpantena en het gebied ten oosten van Verona toe.

Het klimaat van de DOC Valpolicella is mild en relatief droog. De nabijheid van het Gardameer zorgt ervoor dat de temperatuurschommelingen beperkt blijven. De druivensoorten die worden gebruikt voor de productie van rode wijnen uit Valpolicella zijn voornamelijk Corvina, Corvinone, Rondinella en Molinara, die kunnen worden aangevuld met de druivensoorten Cruina, Forselina, Negrara of Oseleta. Afhankelijk van de gebruikte druivensoorten kan Valpolicella fris en zacht zijn of meer gestructureerd en tanninerijk.

De diversiteit van de wijnen uit Valpollicella zal u aangenaam verrassen, vooral bij het proeven van de wijnen van het domein Stefano Accordini.

Een landklimaat

De regio Valpolicella ligt in het noordoosten van Italië, vlakbij het Gardameer en de Adriatische Zee, en heeft een mild landklimaat. De druiven voor de Valpolicella Classico worden geteeld in het koelste deel van de regio, in de uitlopers van de Monti Lessini (op een hoogte van 150 tot 400 meter). In de vlakten van de rivier de Adige, in het zuiden, is het klimaat warmer.

De bodem bestaat voornamelijk uit grind, aangevuld met aanslibbingen in het gebied rond de Adige. De regio die als het meest geschikt wordt beschouwd voor de wijnbouw is die van de Classico, het historische hart van de Valpolicella-wijn. 

Valpolicella-rode wijn wordt meestal gemaakt van drie druivensoorten: Corvina Veronese, Rondinella en Molinara. Maar er worden ook druivensoorten als Rossignola, Negrara, Barbera, Sangiovese en Bigolona gebruikt. Sinds kort is er een heropleving van een lokale druivensoort, de Oseleta.

Stijl van de wijnen uit Valpolicella

De regio Valpolicella produceert een mooie verscheidenheid aan wijnen, meestal rode wijnen. Eenvoudig gezegd vindt de liefhebber er vijf niveaus van wijnen:

• t de Valpolicella Classico,

• t de Valpolicella Classico Superiore,

• , de Valpolicella Ripasso,

• r Amarone della Valpolicella,

• t Recioto della Valpolicella.

Valpolicella Classico is een vrij lichte tafelwijn, die vaak gekoeld wordt geserveerd. Het is de meest betaalbare Valpolicello-wijn, zowel qua prijs als qua smaak. Hij vertoont enkele overeenkomsten met Beaujolais-wijn. Valpolicella Classico Superiore is iets duurder, maar heeft meer body en smaken van rood fruit met een vleugje kruiden. Hij heeft ook een hoger alcoholpercentage (meestal 12%).

Valpolicella Ripasso wordt verkregen door de restanten van de schillen en pitten van Recioto- en Amarone-druiven te mengen met de basiswijn Valpolicella, waarna het geheel een tweede maceratieperiode ondergaat. Het resultaat is een mooie robijnrode wijn met een alcoholpercentage van ongeveer 13%, met meer body en tannines dan de Classico Superiore. Hij heeft enkele tonen van gedroogd fruit in de smaak. De Ripasso kreeg in 2009 een DOC-status.

Amarone is een drogere rode wijn, geschikt om te rijpen, met een hoog alcoholgehalte (15 tot 16%) en subtiele aroma's van kruiden en rook. Net als Classico en Ripasso past Amarone natuurlijk goed bij Italiaanse gerechten: osso buco, lasagne, kaas.

Recioto ten slotte is een dessertwijn, een van de weinige zoete rode wijnen. Zijn fruitige (druiven, vijgen, kersen) en kruidige smaken passen perfect bij chocolade of gebak met gedroogd fruit. Het alcoholpercentage is lager dan dat van Amarone (12-13%).

De Italiaanse wijnen uit Valpolicella zijn dus zeer divers, van licht en fris tot krachtig, en zelfs dessertwijnen. Ze behoren tot de beste Italiaanse wijnen.